Modern insanın maceraları V

Kendi kendini tekrar ederek sürekli var olma yolunu seçen modern insan için bu bir tercih değil, tıpkı tarlada çapa yapan bir kadının sürekli görüntüsü gibi ekonomik bir zorunluluktur. Bu zorunluluk dışında çapa veya toprağın ta kendisi olmak tercih edilebilir. Buradaki tek ahlaksız taraf ancak- çapa yapan kadın kadar yorulmuş gibi yapmak, çapa kadar işe yarıyormuş gibi gözükmek veya toprak kadar yaralanmış gibi hissetmektir.

Direnmek ve “direniş kültürü” modern insanın ellerinde ancak bir sosyal aktivite olarak kendini ifade edebilirdi ki “sosyofobik”ler burada da kendilerine yer bulamadılar. Çünkü ; pat diye şehrin ortasında olma fikri veya işlek bir cadde’de uzun süre kalabilme tahammülü göstermek; ‘mağara’dan bu yana toplumsallaşma adına evrilmemek için kendini apartmanların çatılarından aşağı bırakan sosyofobikler için oldukça zordu.

Modern insanın alışılmışlığı yalnızlığıdır ve bu ne kadar yüceltilirse o kadar derinleşir. Çok kendini imha ederek tek’e ve eğer tek’inde kıymeti bilinmezse hiç’e evrilir. Bu tarihsel sürecin panzehiri ise hayatının bir evresinde tek’ten önce hiç’e ( yokluğa ) maruz kalmışın tek’in kıymetini anlaması ve ona sarılmasıdır. Buradaki teklik ilahi anlamda değil ‘biriciklik’ çerçevesinde düşünülebilir veya tam tersi de olabilir.

Modern insan beşinci macerasında, kafasındaki bulanıklığın dağıldığını ve daha kati cümleler kurduğunu fark edince kendi kendini durdurdu. Çünkü bu durum ucuz macerasının devam etme olasılığını tehlikeye atıyordu. Macerası biterse ne yapacaktı ki? Sonuçta yaşananların da bir anlamı yoktu, insan hikayeleştirmediği sürece.. Ayrıca kendine yakıştırdığı bu isminden dolayı yaşadığı ikilik onun yavşak taraflarını öylece ortaya koymuştu. Hem itham ettiği kişiye hem de kendisine modern insan diyordu ve ister istemez bu kendisinde de bir paranoya yaratmıştı. Kendisinden bu kadar bahseden modern insanın da şüphesiz kendisiyle bir alıp veremediği vardı.

Öylesine çekilmiş bir fotoğrafın asla bir daha planlanamamazlığı onu en iyi fotoğraf yapar ama değerli kılmaz tıpkı bu macera gibi. Çünkü; dar ve sıkıcı olan geniş ve eğlenceli olana göre daha ince bir suistimal alanına sahiptir. Hal böyleyken ilk paragraftan sonrası bir suistimal olarak kabul edilebilir ama bir vakit kaybı kesinlikle değil. .. .. . ... ..  . . .